Trybunał Konstytucyjny umożliwił odzyskanie nieruchomości niewykorzystanej na cel publiczny właścicielom, którzy zostali wywłaszczeni na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Właściciele gruntów, na których znajdują się stojące wody śródlądowe oraz osoby planujące zakup tego typu nieruchomości muszą liczyć się z nowymi ograniczeniami w obrocie. Od 1 stycznia 2018 roku zgodnie z przepisami nowego Prawa wodnego zacznie obowiązywać prawo pierwokupu na rzecz Skarbu Państwa w zakresie powyższych nieruchomości. Dodatkowym problemem jest niepewność czy przepisy znajdą zastosowanie również do umów przedwstępnych oraz zobowiązujących zawieranych przed dniem wejścia w życie nowego Prawa wodnego, gdyż nowe Prawo wodne nie zawiera żadnych szczegółowych regulacji w tym zakresie.Właściciele gruntów, na których znajdują się stojące wody śródlądowe oraz osoby planujące zakup tego typu nieruchomości muszą liczyć się z nowymi ograniczeniami w obrocie.

Po nowelizacji, która weszła w życie z dniem 1 czerwca 2017 roku, w odpowiedzi na wątpliwości interpretacyjne i niejednolitą praktykę orzeczniczą sądów, sytuacja inwestorów, wykonawców i podwykonawców uległa zmianie. Tym samym, zweryfikowane powinny zostać dotychczasowe wzory umów. Tylko odpowiednie zapisy w umowach gwarantują bowiem zabezpieczenie interesów wszystkich stron.

W przypadku ujawnienia się wady nieruchomości, za powstanie której odpowiada wykonawca (firma budowalna), właściciel nieruchomości może skorzystać z uprawnienia do dochodzenia odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy na roboty budowlane. W praktyce zdarza się jednak, że proces dochodzenia roszczeń wydłuża się i w konsekwencji może ulec przedawnieniu. Nowe podejście zaprezentowane przez Sąd Najwyższy (uchwała Sądu najwyższego z dnia 22 listopada 2013 roku, sygn. akt III CZP 72/13) pozwala właścicielom w określonych sytuacjach wydłużyć okres dochodzenia roszczeń.

Z dniem 11 września 2017 roku weszła w życie nowelizacja ustawy o własności lokali. Nowe przepisy w zamierzeniu ustawodawcy mają porządkować sposób ustanawiania odrębnej własności lokali, jednak w praktyce ich stosowanie może okazać się problematyczne. Zarówno właściciele nieruchomości jak i deweloperzy powinni koniecznie zapoznać się z wprowadzonymi zmianami, ponieważ naruszenie nowych przepisów może prowadzić do nieważności umowy.

Z dniem 11 września 2017 roku weszły w życie zmienione przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów wprowadzające nowy rodzaj najmu – najem instytucjonalny. Umowa najmu instytucjonalnego jest kolejną, obok najmu okazjonalnego, odrębną umową najmu uregulowaną w ustawie o ochronie praw lokatorów. Wprowadzone zmiany w prawie będą miały duże znaczenie dla podmiotów profesjonalnie trudniących się najmem lokali mieszkalnych.

Co może zrobić właściciel, gdy ktoś narusza prawo własności nieruchomości? Czy można użyć przemocy w celu przywrócenia naruszonego prawa własności i wyrzucenia naruszyciela? Jak szybko należy przeciwdziałać nieuprawnionym ingerencjom w nieruchomość?

Przesłankami ustalenia opłaty planistycznej (zwanej również rentą planistyczną) jest wzrost wartości nieruchomości w związku z wejściem w życie nowego lub zmienionego planu miejscowego oraz zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat od dnia obowiązywania nowego lub zmienionego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. O jaki wzrost wartości chodzi? Co należy rozmieć przez zbycie? Kiedy mija termin do wydania decyzji ustalającej wysokość opłaty planistycznej? Ustawodawca uzależnia możliwość naliczenia opłaty planistycznej od trzech przesłanek, które muszą wystąpić kumulatywnie.

Właściciel nieruchomości, czy to gruntowej czy lokalowej może swobodnie nią rozporządzać bez ograniczeń, nawet jeśli jest ona przedmiotem najmu lub dzierżawy. Tym samym, w trakcie trwania umowy najmu lub dzierżawy może dojść do sprzedaży takiej nieruchomości. Jak wówczas kształtują się roszczenia najemcy (dzierżawcy) z tytułu poczynionych na taką nieruchomość nakładów? Czy przysługują mu nadal roszczenia o ich zwrot? Do kogo można kierować takie roszczenia – do zbywcy czy nabywcy nieruchomości?

Jak pokazuje praktyka, zaktualizowane opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości przewyższają wysokość dotychczasowych opłat kilka lub kilkanaście (a czasem nawet kilkaset) razy. Ustawodawca, chcąc zminimalizować ujemne konsekwencje dla użytkowników z tytułu tak dużego wzrostu opłat rocznych, przewidział ich stopniowe podwyższanie. Jakie są zatem zasady wnoszenia zaktualizowanej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego?